15-jarige Pieter
ALLES KOMT SAMEN
“Ik ben Pieter en vijftien jaar. Ooit heeft iemand gezegd dat ik een stoornis heb in het autisme spectrum heb en licht verstandelijk beperkt ben, maar dat zal wel. Ik ga wel naar een speciale school maar doe dezelfde dingen als mijn vrienden hoor. Sommige dingen vind ik wel wat lastiger en daar helpt Petra me bij. Dat is mijn begeleider. Ik ken haar al heel lang, eigenlijk sinds de tijd dat ik bij mijn pleegouders ben komen wonen. Zij overlegt ook veel met mijn pleegouders. Want ik weet dat ik veel structuur nodig heb en het moet duidelijk zijn als iemand wat van me wil. En het moet stil zijn. Anders word ik enorm boos.”
“Mijn pleegvader en pleegmoeder zitten allebei een beetje in de lappenmand. Mijn vader is al een tijd ziek. En mijn moeder woont nu niet thuis. Ze moet oefenen met lopen, nadat ze is geopereerd aan haar been. Alles loopt thuis daardoor anders als normaal. Het liefst zou ik willen dat zo iemand als Petra me na schooltijd helpt bij mijn huiswerk en dat ik in het weekend gewoon mijn eigen dingen kan doen. Nu verveel ik me alleen maar. Maar alleen zolang mijn moeder nog niet thuis kan wonen hoor! Want als zij er is, gaat het anders en verveel ik me niet zo. Want ik ga echt niet ergens anders wonen hoor. Dat verhuizen heb ik wel gehad.”
WAT GOED GAAT, HOUDEN WE ZO
De reguliere begeleider van Pieter heeft op De Break gewezen om hem de noodzakelijke rust en stabiliteit te bieden. Om het gezin te ontlasten is het fijn als Pieter af en toe op de De Break verblijft, waar expertise is om met zijn problematiek om te gaan en tegelijkertijd een leuke plek is om te zijn in het weekend. Wat goed gaat binnen het gezin willen we graag zo houden, dat staat voorop. Bijvoorbeeld dat Pieter iedere dag naar school gaat en kan blijven sporten. Op deze manier worden zijn ouders ontlast, zolang zij door hun eigen medische problemen de zorg niet aan kunnen.
Het verhaal van Pieter is niet waargebeurd maar een compilatie van verhalen en ervaringen van de jongeren op De Break.
